این مقاله تغییرات سیاستی اخیر را برای اعطای مجوز اقامت به افراد پس از دریافت تصمیم نهایی مثبت، که دومین و آخرین مرحله از فرآیند شناسایی قاچاق است، شرح می‌دهد. همانطور که قبلاً بحث شد، موقعیت در رابطه با اعطای مرخصی به افرادی که به عنوان بازماندگان قاچاق شناسایی می شوند، باعث سردرگمی و ناراحتی بسیاری شده است و تغییرات اخیر این امر را کاهش نداده است.
در 11 جولای 2024 وزارت کشور اعلام کرده است که تمام تصمیمات مربوط به مرخصی موقت (VTS) برای قربانیان قاچاق انسان یا برده داری (VTS) به حالت تعلیق درآمده است، احتمالاً به دلیل تعداد زیادی نامه های اولیه و بررسی های قضایی که این سیاست مشمول آن شده است..
در اواخر آگوست، اعلام شد که تصمیم گیری از سر گرفته شده است:
دستورالعمل های به روز شده سپس در ماه اکتبر منتشر شد، این تغییرات با جزئیات بیشتر در زیر مورد بحث قرار گرفته است.
پس زمینه
به عنوان یادآوری، شخصی که به عنوان بازماندگان قاچاق شناخته می شود، طبق ماده 14 کنوانسیون شورای اروپا در مورد اقدام علیه قاچاق انسان (ECAT) در سال 2018، مستحق دریافت مجوز اقامت قابل تمدید (یعنی مرخصی) است. یک یا هر دو حالت زیر:
- مقام صلاحیتدار (سازمان تصمیم گیرنده) اقامت آنها را به دلیل وضعیت شخصی آنها ضروری می داند.
- مقام صلاحیتدار معتقد است که اقامت آنها برای اهداف همکاری آنها با مقامات ذیصلاح در تحقیقات یا دادرسی کیفری ضروری است.
گزارش توضیحی به ECAT روشن می‌کند که ارزیابی “وضعیت شخصی” بازماندگان برای اهداف اعطای مجوز اقامت باید شامل “وضعیت‌های متفاوتی باشد، بسته به اینکه آیا ایمنی، سلامت، وضعیت خانواده قربانی یا عوامل دیگری که باید در نظر گرفته شود. “.
دور شدن از ECAT
با این حال، در سال‌های اخیر، تفسیر «وضعیت شخصی» در دستورالعمل قانونی وزارت کشور در مورد برده‌داری مدرن از شرح گزارش توضیحی فاصله گرفته و با هر تکرار محدودتر می‌شود. این مورد به ویژه پس از اصلاحات 30 ژانویه 2023 که برای منعکس کردن بخش 65 قانون ملیت و مرزها 2022 انجام شد، مشاهده شد. اکنون دشوار است که ببینیم چگونه رویکرد اتخاذ شده با ماده 14 ECAT مطابقت دارد و در نتیجه، سیاست در معرض تعدادی چالش قانونی قرار گرفته است.
تغییرات اخیر
در 24 اکتبر 2024 نسخه 4.0 این سیاست بدون هیچ گونه مشورتی با بازماندگان یا بخش مبارزه با قاچاق منتشر شد. این سیاست بیان می کند که:
این راهنما اطلاعات کلی را اصلاح می کند و روشن می کند که چه کسانی باید برای ارائه VTS در نظر گرفته شوند. این راهنما ارزیابی را که باید توسط تصمیم گیرندگان مرجع ذیصلاح انجام شود، هنگامی که قربانیان واجد شرایط VTS هستند برای حمایت از بهبودی جسمی یا روانی آنها پس از استثمارشان، و چگونگی ارزیابی اینکه آیا درمان مورد نیاز احتمالاً در کشور بازگشته موجود است یا خیر، روشن می‌کند. .
مهم ترین تغییر در سیاست حول محور ارزیابی این بود که آیا فردی که برای بهبودی از آسیب جسمی یا روانی ناشی از استثمار آنها به کمک نیاز دارد و اگر چنین است، آیا می تواند این کمک را در کشور بازگشته خود دریافت کند یا خیر. این سیاست اصلاح شده است تا نشان دهد:
ارزیابی اینکه آیا این نیاز به کمک می تواند برآورده شود یا خیر، شامل ارزیابی دو قسمتی از در دسترس بودن و احتمال مقرون به صرفه بودن درمان برای فرد است.
بخش جدیدی در صفحات 22 تا 25 این خط‌مشی اضافه شده است که به تصمیم‌گیرندگان راهنمایی می‌کند تا چگونه ارزیابی کنند که آیا احتمال دارد درمان پس از بازگشت در دسترس باشد یا خیر. این شامل جدولی با عنوان «چارچوب تصمیم‌گیری در دسترس بودن درمان» است که مجموعه‌ای از عوامل را نشان می‌دهد که درمان را «احتمال‌تر» یا «احتمال کمتر» می‌کند. عواملی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از پتانسیل اشتغال یک فرد، شبکه های پشتیبانی موجود، در دسترس بودن حمل و نقل، سلامت و دسترسی به درمان.
نتیجه گیری
در حالی که این یک پیشرفت نسبت به سیاست قبلی است، که در آن هیچ توجه واقعی به میزان احتمال اینکه یک فرد واقعاً بتواند در درمان شرکت کند، صورت نگرفت، به نظر من آخرین تغییرات هنوز به اندازه کافی پیش نمی‌روند و بسیار محدود می‌مانند. این خط‌مشی بسیاری از تفاوت‌های ظریفی را که می‌تواند بر توانایی بازماندگان برای شرکت در درمان تأثیر بگذارد، به‌ویژه موانع روان‌شناختی که ممکن است فرد در دسترسی به درمان با آن مواجه شود، یا حتی در صورت دسترسی به درمان، اثربخشی آن را در نظر نمی‌گیرد.
با توجه به نرخ بسیار پایین به رسمیت شناختن اجرای مهاجرت و محدودیت‌های مرخصی اعطا شده در چند سال گذشته، برای بازماندگان بسیار دشوار است که با موفقیت از طریق سیستم به مکان امن و امنیتی منتقل شوند (مجوز من می‌روم). این احتمالاً تأثیر گسترده‌تری بر توانایی بریتانیا برای مقابله با قاچاق و برده‌داری مدرن خواهد داشت و انگیزه کمی برای بازماندگان برای تعامل با سیستم خواهد داشت.